شهید «سیدمرتضی حسینی»؛چه زیباست که انسان هدف الهی و سیری انبیایی داشته باشد ... +دستخط شهید

فرازهایی از وصیت نامه شهید «سیدمرتضی حسینی»

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام الله صاحب هستی و موجود مطلق و معمار گیتی فروز و شاهد پنهان ما

إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذينَ يُقاتِلونَ في سَبيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُم بُنيانٌ مَرصوصٌ

خداوند کسانی را دوست می‌دارد که در راه او پیکار می‌کنند گوئی بنایی آهنین‌اند!

به درستی که خداوند دوست می دارد مومنانی را که در صف جهاد با کافران مانند سد آهنین پایدارند و از هر سختی صبردار در این زمان و مکان که دارم وصیتم را می نویسم در زیر آفتاب گرم و سوزان خوزستان هستم و تنها چیزی که مرا به این نقطه کشاند.

عشق عبدالله و شهادت و جهاد و زیارت بود و در نظرم خدای است و جز او چیز دیگری نیست طبیعت چه زیباست و با آن همه زیبایی های خدایی من فعلا عتیقه ای به تن دارم از هر طبیعت و زندگی تجملی زیباتر است. آنهم لباس پاسداری از مملکت در جامعه ای به تمام معنی است که به قرآن کلام خدا و میهن شهید پرورم و به نأموسم همچون زینب های زمان خدمت می کنم.

ای امت مهدی بدانید که چه زیباست که انسان هدف الهی داشته باشد و سیری انبیایی من هم اکنون از گمراهی و تباهی نجات یافتم. من در محدوده ای از حدود خداوند هستم که امام زمان است مکانی که راه و روش زندگی را به ما می آموزد آنجا که از خود بیگانگی و خودپرستی بیرون می آیم.

هم اکنون دو آرزو در قلبم گذری باز کرده یکی پر رهرو شدن راهم و پایمال نشدن خونم دوم تنها نگذاشتن امام اگر این آرزوهایم را برآورده کنید این کلید محکم را شکستید و راه را آسان کردید.

شهادت در راه خدا راهی است که امام بر حقمان امام حسین پیمود راهی که تمام پیمودند. راهی که قرآن نشانه و ایمان کلید اوست تنها خواهش و تمنا من از خانواده و دوستان محترم و قوم خویشان من این است که وقتی خبر شهادتم بگوشتان رسید.

بر سر و صورت خود نزنید، چون گلی را به باغ بهشت روانه کردید آیا برای گل مناسب نیست که میان همجنسان خود باشد چرا با گریه های خود دل گلتان را افسرده می کنید که افسردگی نشانه ضعف است.

مادرم بر سینه خود مزن آیا هیچ مادری نمی خواهد که فرزندش داماد شود شما که می خواستید من داماد شوم چرا که گریه وزاری می کنید مگر من داماد نشدم.

خواهرانم و عمه ها و خاله ها چرا بی قراری می کنید!... مگر هر خواهر و هر عمه ای و خاله ای آرزوی آنکه برادر یا برادرزاده یا خواهرزاده او خوشبخت شود را ندارد!... من احساس می کنم که سعادت و خوشبختی من همین راهی است که من تمام شهداء طی می کنیم.

پدرم و برادرم چرا اشک میریزید چرا دل دشمن را شاد و دل دوستان را غم آلود می کنید مگر شما نباید در عروسی من نقل و شیرینی پخش می کردید. من حالا داماد شدم پس نقل و شیرینی را بردارید و به میان مردم شوید و مواظب دشمنان من در مجالس ختم من باشید.

پدرم مگر دنیا عرصه آزمایش نیست مگر کسی که از دنیا می رود از امتحان فارغ نمی شود. من از امتحان نمره قبولی و ممتازی را گرفتم. پس تو هم با از دست دادن من آزمایش میشوی پس باید از این آزمایش سربلند بیرون آیی.

بیا راه امام و رسول را در پیش گیر به خانواده ام می گویم که به برادر و خواهر کوچکم نگویند که برادرتان به سفر رفته است و در آینده نزدیک بر می گردد به آنها بگویید که برادرتان در عرصه جدال با دشمن و در راه «الله» حفظ حریم خداوند و اسلام شهید شد و بگویید که او شما را در نظر دارد. مبادا! گریه کنید که برادرتان ناراحت میشود.

من که در زندگی چیزی ندارم به کسی هدیه کنم یک چیز در فکرم همیشه گذر می کند که به تمام مردم هدیه می کنم آن یک سوگند است شما به تمام مقدسات عالم قسم شما را به زینب کبری سوگند شما به فرقان سوگند شما را به گلوی بریده تن پاره پاره حسین ابن علی سوگند شما را به محمد پیغمبر خاتم الانبیاء سوگند شما عصر و زمین و السماء شما را به هرکسی که جگر گوشه شماست سوگند که امام را تنها نگذارید. او قائد اعظم و یگانه پرچمدار عالم اسلام و پشتیبان مستضعفین است.

و این هدیه خدا دادی و طلوع فجر است برای او یار و یاور هم چون کوه آهنین و ستبر باشید از شما تقاضا می کنم که هر کسی عمامه سبز دارد که حجت خداوند خطاب نکنید آیا هر چیزی خوب و بد ندارد؟...

مگر دانه های گندم سیاه ندارد، مگر آب لجن و گوارا نداریم چرا آنهایی که با لباس روحانیت داخل جامعه می شوند که زمان و مکان می دهید، چرا میگذارید که بر گرده مردم سوار شوند باید اینها را از صحنه جامعه پرت شوند البته شما باید روحانیون خوب و بد را بشناسید.

ای جوانان ای دوستان نکند در رختخواب همراه با ذلت و خواری بمیرید که حسین در میدان نبرد شهید شد. حضورتان را در جبهه های حق بر علیه باطل ثابت نگه دارید. اگر شهید شدم. آنانکه در سرخ امام نیستند در تشییع و مجلس من شرکت نکنند چونکه روح من آزرده و قلب من می شکسته می شود.

دستخط وصیت نامه شهید «سیدمرتضی حسینی»؛

ای ایها الناس به دنیا دل نبندید که دنیا رفیق نیمه راه است بیائید راه علی بن علی ابی طالب را در پیش بگیریم و به درگاه خدا طلب نیاز و عفو و زاری کنیم، شاید خدا ما را ببخشد و توسل به اهل بیت یادتان نرود چرا که قلبهایتان را صاف نمی کنید و داخل مسجدها می شوید.

مگر کسی که دوست دارد مهمان را خانه و کاشانه را برای او آماده نمی کند چرا دلهایتان را برای ارواح امام زمان آماده نمی کنید چرا سفره های مجلل دعا و جهاد را پهن نمی کنید و امام زمان بر سفره شما بنشیند و ظهور کند.

سلام مرا به امام برسانید و بگویید که من تا آخرین نفس و آخرین قطره خونم ایستاده ام و در همه عاشوراها همه کربلا ها حاضر بودم و جنگ و جهاد می کردم و رزمندگان را تنها نگذاشتم و از خدا طلب بخشش بخواهید.

والسلام و علی من التبع الهدی/ برادر حقیر شما سیدمرتضی حسینی لیوانی