شهید گنبدی که در شب ۲۱ ماه رمضان در عملیات رمضان به شهادت رسید

نوید شاهد گلستان، شهید رحمت جوینی در تاریخ   هزارو سیصد و چهل و چهار شمسی در گنبدکاوس دیده به جهان گشود. پدرش آقا علی اصغر جوینی انسانی مومن و با تقوی بود.

از آنجا که پدر و مادر این شهید بزرگوار تولد این عزیز را رحمت خداوندی برای خانواده می دانستند نام رحمت را برای وی برگزیدند .رحمت در کودکی پر جنب وجوش، پرکار و کنجکاو بود.در خصوص مسایل مذهبی از همان دوران کودکی نسبت به شرکت در مراسمات عزاداری  حضرت سیدالشهدا بسیار علاقه مند بود و همیشه به اتفاق خانواده و برادرش در این مراسمات شرکت می کرد. 

به نماز خواندن پدر و مادر توجه کامل می کرد و گاهی با تقلید از حرکات آنان در حین نماز برای خود جانمازی پهن می کرد و همانند مادر و پدرش اقدام به رکوع سجود میکرد و نماز می خواند . 

وی  قبل از آنکه به سن مدرسه برسد به درس و مشق علاقه نشان می داد. همیشه با دفاتر کهنه برادر بزرگش مشغول نوشتن می شد و نقاشی می کشید و با آنان بازی میکرد تا اینکه سال 1350  وارد مدرسه ابتدایی آزادی ۲ شد و در آن دوران تقریبا امکانات مختصر وخوبی برای تحصیل در اختیار داشت.

رحمت علاقه به درس داشت و علیرغم کمک به پدر که یک گاری اسبی داشت ، تکالیفش را به موقع انجام می داد و توانست دوران ابتدایی را با موفقیت به پایان برساند.آغاز جنگ تحمیلی همزمان با دوران راهنمایی رحت بود و او نیز همچون بسیاری از فرزندان این سرزمین دوست داشت تا در جبهه حضور پیدا کند اما سن کم او این اجازه را نمی داد تا اینکه بالاخره موفق شد برای اعزام به جبهه ثبت نام نماید.

  شهید رحمت جوینی از زبان برادرش

نصرت جوینی برادر شهید رحمت جوینی نقل می کند :”هر موقع مجلسی داشتیم که همراه با پذیرایی یا صرف غذابود،شهید سعی می کرد اگر خانواده گرفتار و مستمندی در محل بود برای آنان غذا ببرد و وقتی به او می گفتیم بگذار اول از مهمان ها پذیرایی کنیم اگه اضافی آمد بعد برای آنان ببر درجواب میگفت مهمان های واقعی ما اینها هستند و وقتی مستحقی به درب خانه مراجعه می کرد سریع برایش غذا می آورد و کمکش می کرد.

 او اعتقاد داشت که اینها فرستادگان خدایند و مهمانهای واقعی ما اینها هستند  وما بعد از شهادت تازه او را شناختیم.رحمت حدود شانزده ساله بود که به جبهه های حق علیه باطل اعزام شد و حدود دوسال در جبهه ها مختلف درکنار رزمندگان اسلام با دشمنان بعثی جنگید.

شهید رحمت جوینی از زبان یکی از همرزمان

بعد از گذشت حدود بیست و پنج سال از شهادت رحمت،یکی از همرزمانش برای خانوده این شهید بزرگوار چنین نقل کرده است :”شب حمله بود وچون سن وسال رحمت کوچک بود فرمانده به او پیشنهاد کرد که او در سنگر بماند و همانجا به عنوان امدادگر خدمت کند و مجروحین را مداوا و به پشت خط انتقال دهد. اما رحمت در همانجا به فرمانده خط و ورزمندگان با صدای بلند میگوید من از شهادت ترسی ندارم و برای من شهادت افتخار است”

عملیات رمضان و شهادت در شب ۲۱ ماه مبارک رمضان

بالاخره شهید همراه سایر همرزمانش عازم خط مقدم شده و تا سپیده صبح با دشمنان بعثی مبارزه کردند و آنان را به عقب راندند حدود چهل و هشت ساعت بعد که از آتش دشمن کم شد همرزمانش جنازه تکه تکه اورا که شدیدا سوخته بود یافتند و به پشت خط انتقال دادند.

این جوان برومند گنبدی در عملیات رمضان و همچون مولایش علی بن ابی طالب درشب بیست ویکم ماه مبارک رمضان به شهادت رسید و بعد ازعید سعید فطر به همراه عده ای از شهدای دیگر طی یک مراسم بسیار بزرگ و عظیم در گنبد تشییع و در جوار آقا یحیی بن زید(ع) در قطعه شهدا به  خاک سپرده شد.