سه‌شنبه, ۲۱ خرداد ۱۳۹۸ ساعت ۱۰:۴۴
کسی که غربتش آیینه را تکان می داد / به یاس ها چه صمیمانه آشیان می داد / همیشه حرف دلش حرف درد مردم بود
دست های خالی



نوید شاهد:

کسی که غربتش آیینه را تکان می داد

به یاس ها چه صمیمانه آشیان می داد

همیشه حرف دلش حرف درد مردم بود

همیشه سهم خودش را به دیگران می داد

دلش، تلاقی ایثار و عشق و ایمان بود

دلش تلاطم امواج را نشان می داد

نگاه نافذ و گرمش ستاره می پاشید

و با نگاه نجیبش به من توان می داد

کنار تربت مردی نشسته می نالید

و دست های خیالی اش را تکان می داد

سروده : عظیمه رشیدی- زرند، کرمان

منبع: کتاب زخم سیب (مجموعه اشعار برگزیده پانزدهمین کنگره سراسری شعر دفاع مقدس)، حسین اسرافیلی، نشر صریر

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده