نوید شاهد _ شهید "محمدرضایی منفرد" جهت فراگيري نظامي و اعزام به جبهه‌هاي نور عليه ظلمت به پادگان گهرباران ساري اعزام شدند. اما در تاريخ ذوم تیرماه 1365 حين مانور نظامي و عملياتي به علت سكته به روي زمين افتاد و از ناحيه پشت سر و بيني ضربه خورد و به درجه رفيع شهادت نایل گرديد.

به گزارش نوید شاهد گلستان؛ شهيد محمد رضايي منفرد، فرزند محمد علي رضايي منفرد و خانم در تاريخ سوم فروردین 1321 در دامان خانواده اي مذهبي و كشاورز در روستاي بجد از توابع شهرستان بيرجند ديده به جهان گشود. 

ی

دوران کودکی و نوجوانی

او دوران كودكي تلخي را تجربه كرد چرا كه در سن 4 سالگي مادرش را از دست داد و از آن زمان به بعد پدرش به تنهايي مسئول نگهداري و مراقبت از آنها بود. روزها از پي هم مي گذشت تا اينكه زمان رفتن او به مدرسه فرا رسيد. شهيد رضايي تحصيلات خود را در سن 7 سالگي در همان روستاي محل زندگي خود آغاز كرد و تا سال 1333 موفق شد دوره ابتدايي خود را در دبستان جامي بجد به پايان برساند. 

بعد از اتمام دوره ابتدايي او ترك تحصيل كرد و در كار كشاورزي كمك پدرش بود. اما با توجه به اينكه شرايط كشاورزي در بيرجند مساعد نبود و آنها امكانات لازم را براي كار در اختيار نداشتند در سال 1335 از بيرجند به استان گلستان نقل مكان كردند و در روستاي ارازگل از توابع راميان مستقر شدند و در آنجا به كار كشاورزي پرداختند.

ازدواج

 او در تاريخ پانزدهم مهرماه 1344 با همسري فداكار و دلسوز ازدواج كرد كه حاصل ازدواج آنها 4 فرزند دختر و 2 فرزند پسر است. در سال هاي بعد او به استخدام شركت كشت و صنعت لاله باغ در آمد و به عنوان مسئول حسابداري مشغول به كار شد. او انساني مومن و متعهد بود و هيچگاه از ياد خدا غافل نمي شد و در زمينه كار تمام تلاش خود را براي خدمت به كشور و ملت به كار مي گرفت به گونه اي كه رضايت همگان را جلب مي كرد. او در طول دوران انقلاب با حضور در جلسات سياسي و راهپيمايي و تظاهرات تمامي تلاش خود را براي دستيابي ملت ايران به پيروزي و رهايي از چنگال ظالمان انجام  داد.

شهادت

 همواره گوش به فرمان و مطيع امام امت و دوستدار واقعي انقلاب بود همچنان كه بعد از پيروزي انقلاب نيز با نگهباني از اماكن و حضور در بسيج براي تداوم انقلاب تلاش مي كرد. او در تمام طول مدت زندگي خود براي آزادي و استقلال كشورش جنگيد و در طول دوران جنگ به صورت داوطلبانه از طريق بسيج عازم جبهه شد و در اولين حضور خود به مدت 40 روز در منطقه جنگي بود . در مرحله بعد در تاريخ یکم تیرماه 1365  به همراه اولين كاروان آموزشي استان مازندران جهت فراگيري نظامي و اعزام به جبهه هاي نور عليه ظلمت به پادگان گهرباران ساري اعزام شدند. اما در تاريخ دوم تیرماه 1365 حين مانور نظامي و عملياتي به علت سكته به روي زمين افتاد و از ناحيه پشت سر و بيني ضربه خورد و به درجه رفيع شهادت نایل گرديد.

 شهید همانطور كه در وصيت نامه خود ذكر كرده بود راه حسين (ع) و بهشتي و رجايي را برگزيد و با افتخار دار فاني را وداع گفت. پيكر ايشان بعد از تشييع با شكوه در گلزار شهداي فندرك به خاك سپرده شد ولي ياد و نامش همواره زنده و جاودان است.

 منبع معاون فرهنگی و آموزشی بنیاد شهید گلستان/ پرونده فرهنگی شهدا


 

 

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده