عبدالله آرزوی شهادت داشت

به گزارش نوید شاهد گلستان؛ شهید عبداله البرزی، پنجم آبان ۱۳۴۳ در روستای نوکنده از توابع شهرستان بندرگز به دنیا آمد. پدرش حسن، کشاورز بود و مادرش شهربانو نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. او نیز کشاورز بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. چهارم اسفند ۱۳۶۲ در دهلران توسط نیرو‌های عراقی به شهادت رسید. پیکر وی مدت‌ها در منطقه بر جا ماند و نهم آذر ۱۳۸۲ پس از تفحص در گلزار شهدای امامزاده حبیب اله زادگاهش به خاک سپرده شد.

خاطره‌ای به نقل از مادر

شبی که قرار بود برای اولین و آخرین بار به جبهه برود تا صبح نخوابید و از شادی چشم روی‌هم نگذاشت. تا خود صبح مشغول خواندن نماز بود. هنگام خواندن نماز حالت عجیبی داشت. اشک می‌ریخت و باخدای خود راز و نیاز می‌کرد. بعدازاینکه نمازش تمام شد روی ایوان مشغول قدم زدن شد. نزد او رفتم و گفتم: عبدالله جان چه خبر است چرا نمی‌خوابی؟ عبدالله درحالی‌که چشمانش برق می‌زد گفت: مادر جان من امروز به آرزوی خودم می‌رسم و به جبهه می‌روم. من امشب از خدا خواستم شهادت را قسمت من کند. پس اگر شهید شدم اصلاً ناراحتی نکن و در مشکلات به خدا توکل کن.