شماره ۶۲ ماهنامه فرهنگی-تاریخی شاهد یاران به روایت‌هایی کمتر شنیده شده از زندگی شهید حجت الاسلام مهدی شاه‌آبادی اختصاص یافته است؛ خاطراتی که از ارتباط نزدیک ایشان با حضرت امام (ره) تا سلوک شخصی و فعالیت‌های مبارزاتی در روزهای سخت نهضت را بازگو می‌کند.
روایت‌هایی ناب از شخصیت، مجاهدت و اقدامات شهید سرتیپ محمدولی قرنی در ماه‌های نخست پس از پیروزی انقلاب اسلامی، توسط همرزمان و همراهانش در هشتاد و دومین شماره ماهنامه فرهنگی-تاریخی «شاهد یاران» منتشر شده است. این روایت‌ها از نقش بی‌بدیل او در بازسازی ارتش، آرام‌سازی کردستان و مقابله با توطئه‌های دشمن پرده برمی‌دارد که در ادامه آمده است.
از ده سالگی که پدرش بخاطر حق گویی و امر بمعروف و نهی از منکر، مجبور به تبعیدی خودخواسته و ترک دیار خود می شود، این روح حقیقت جویی را کوله بار راه زندگی‌اش کرد. از شکنجه های زندان اوین تا فرماندهی سپاه یزد و سپس فرماندهی سپاه سقز، راه درازی بود اما او با خودسازی طی طریق کرد. او از اولین شهدای بصیرت انقلابی در برابر نفوذ دشمن است. همین، او را تنها شهید حادثه طبس کرده است. این «تک ستاره کویر»، فرمانده ابابیل بود در برابر سپاه فیل...
چند روز قبل از شهادت در عاشورای هفتم تیر و در کربلای «سرچشمه»، به یکی از دوستان نزدیکش گفته بود: «منافقین قصد داشتند من را در مسیر خانه ترور کنند.» اما فرجام کار شهیدی که الگوی بصیرت انقلابی و مکتبی بود و جوانترین علمدار افشای ماهیت منافقانه منحرفان در تاریخ انقلاب و در مدیریت نظام، شهادت بود در کنار سید و سالار مظلوم شهیدان انقلاب،«بهشتی» بدست همان تبهکاران جنایت پیشه ای که همه عمر خود را وقف مقابله فکری با آنان کرده بود.
اولین رئیس ستاد ارتش انقلابی، اولین شهید ترور در تاریخ انقلاب نیز هست و در بیان جایگاه او همین بس که به شهادت یکی از امرای ارتش: «می‌دانید که حضرت امام خمینی (ره) از هیچکس بی‌جهت تعریف نکرده‌اند، تنها کسی را که ۱۰ بار از او تعریف کرده‌اند، تیمسار قرنی بوده است.» و این افتخار کمی نیست. دشمن هم فهمیده بود چه کسانی را از انقلاب و امام بگیرد. این شد که اولین شهید ترور، «سپهبد قرنی» بود و دومین شهید، چند روز بعد، حاصل عمر امام و ایدئولوگ انقلاب؛ استاد شهید «مرتضی مطهری».
شهید خسرو محمدی در سال 1325 در آبادان به دنیا آمد. تحصیلات خود را تا مقطع دیپلم در آبادان ادامه داد و به استخدام ارتش درآمد. من دختر خاله ایشان بودم و در سال 1349 ازدواج کردیم و بعد از انقلاب اسلامی با آرمانهای رهبر کبیر انقلاب بیعت کرد و در سن 34 سالگی در هفتم مهرماه 1359 به مقام شامخ شهادت نائل آمد.