«شهید سیدذبیح اله سیدکتولی»؛ من به ندای حسین زمان لبیک گفتم
نوید شاهد گلستان؛ شهید سیدذبیح اله سیدکتولی/يکم فروردين 1340 ، در روستاي مزرعه كتول از توابع شهرستان علي آبادكتول به دنيا آمد. پدرش سيدمحمد (فوت1354) و مادرش رعنا نام داشت. تا پايان دوره متوسطه درس خواند و ديپلم گرفت. سال 1358 ازدواج كرد و صاحب یک پسر شد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت. يکم آبان1362 ، با سمت مسئول تخريب در مريوان هنگام درگيري با نيروهاي عراقي بر اثر اصابت تركش به سر، دست و پا، شهيد شد. مزار او در گلزار شهداي امامزاده روستاي ساوركلاته تابعه شهرستان زادگاهش قرار دارد.
وصیت نامه شهید سیدذبیح اله سیدکتولی
بسم الله الرحمن الرحیم
بسم رب الشهداء و الصدقین
پس از حمد و ثنای خداوند منان و با درود و سلام به حضرت بقیه الله العظم حضرت مهدی و با درود و سلام بی پایان بر نائب بر حقش حضرت امام خمینی و رهبر و بنیانگذار جمهوری اسلامی و با سلام و درود به تمامی شهدای کربلای جنوب و غرب کشور و با سلام به خانواده های شهدا، بخصوص شهدائی که متاهل بودند و خانواده های شهدا بخصوص شهدائی که متاهل بودند و خانواده هاشان بی سرپرست ماندند.
و با سلام فراوان به بچه های شهدا و با سلام به معلولین و مجروحین جنگ نور علیه ظلمت، اینجانب برادر پاسدار ذبیح اله سیدکتولی عضو سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شهرستان علی آبادکتول در سلامتی روحی و جسمی و فکری وصیت نامه ام را بشرح ذیل آغاز می نمایم؛
ما همه از خدا هستیم و باید بسوی او برویم، خدمت خانواده گرامیم سلام و دعای فراوان می رسانم، و خدمت یگانه فرزند عزیزم یاسر سلام و درود فراوان می رسانم امیدوارم حالتان خوب و خوش باشد.
خانواده گرامیم از اینکه من شهید شدم ناراحت نباشید، که من میدانم نمی شوید، چون این شهادت در راه خداست و یک روز باید همه انسانها و شماها بسوی او باز گردید، من به ندای حسین زمان لبیک گفتم و او را تنها نگذاشته و با آخرین نفس و قطره خونم از اسلام عزیز و قرآن کریم و امام عزیز دفاع خواهم کرد.
حتی اگر جسدم تکه تکه شود، و اثری از من باقی نماند من میدانم الان دارم می روم خط و دیگر نمی توانم وصیت نامه ام را بنویسم.
منبع: پرونده فرهنگی شهدا/ اداره هنری، اسناد و انتشارات استان گلستان
