مروزی بر زندگی نامه «شهید محمدرضا قربانپور» از خطه بندرگز

محمدرضا در سن پنج سالگی پدر بزرگوار خود را از دست داد و به دلیل مشکلاتی که در شهر همدان داشتند به شهر تهران آمدند و در منزل خواهر خود سکونت گزیدند و تا کلاس اول دبیرستان را در تهران مشغول به تحصیل بود و بعد از آن تحصیل را رها کرده و چون پسر ارشد خانواده بود و مسئولیت سنگینی به عهده داشت به کار کردن در شرکت اتم مشغول شد و پس از چند سال کار کردن در تهران به شهر نکا آمد و در شرکت برق مشغول به کار شد. وی خدمت سربازی را به دلیل آن که سرپرستی خانواده را به عهده داشت معاف شد.

پس از چند سال کار کردن در سن 29 سالگی تصمیم به ازدواج می گیرد وبا خانمی به نام فاطمه عسگری ازدواج می کند. پس از چند ماهی زندگی در تهران مجداً به روستای لیوان غربی منزل پدر خانم خود برای ادامه زندگی می آید به دلیل آن که همسر محمدرضا زیاد تمایل به زندگی در شهر بزرگ را نداشت.

محمدرضا در زندگی مردی صبور و بسیار آرام بود و سعی و تلاش ایشان در برآورده ساختن نیازهای خانواده بود.

او منظم و بسیار منطقی بود و به طوری که درآمدی را که ماهانه دریافت می کرد نصف را برای مادرش به تهران می فرستاد و نصف دیگر آن را خرج همسر و خانواده اش می کرد. بسیار مهربان بوده و مادرش را بسیار دوست می داشت و حاصل زندگی محمدرضا و فاطمه دو فرزند به نام های مهدی و فرشته می باشد که زندگی این زوج با آمدن این فرزندان شیرین تر شده بود.

محمدرضا در اوقات فراغت به خواندن روزنامه و کتاب حافظ مشغول می شد و بسیار آرام بود و تا کسی با او حرف نمی زد او هم با کسی صحبت نمی کرد و تلاوت قرآن را بسیار دوست داشت.بسیار مهمان نواز بود . با کسی به تندی برخورد نمی کرد و به همه احترام می گذاشت اگر کسی با خشونت با او رفتار می کرد به آرامی پاسخش را می داد.

محمدرضا چند باری عازم جبهه شد و دلیل این رفتن های خود را پیروی از امام و رهایی مردم از این همه ظلم و ستم می دانست تا اینکه بار آخری که به تهران اعزام شد از سپاه منطقه یک ثارالله روانه ی جبهه شد.

تا اینکه سرانجام در حین ماموریت جهت حمل مهمات ، چون در جبهه مسئولیت رانندگی را بر عهده داشت در جاده اندیمشک به خرم آباد در تاریخ بیستم خرداد 1361 در سن 35 سالگی بر اثر تصادف به شهادت رسید. و هنوز چهل روز از شهادت وی نگذشته بود که فرزند پسرش در اثر بیماری دار فانی را وداع گفت و فقط دختری با نام فرشته از شهید به یادگار باقی ماند.

پیکر پاکش را در بهشت زهرای تهران در قطعه ی 26 به خاک سپردند .