«شهید علی جهانی هزاررودی»؛تا آخرین نفس با دشمنان شرق و غرب مبارزه خواهم کرد...

نوید شاهد گلستان؛ ای رهروان راه عدالت، ای دلیر مردان، بیداری و هوشیاری را با استقامت و ایمان پیوند زنید و هم چون همیشه، به کار بهشتیِ پاسداری از ارزش های اسلام و انقلاب تداوم بخشید. ای سپیدنامان، کتاب وجودتان به شیرازه امن وامان خداوندی مستحکم و پابرجایْ و خروش مخلصانه شما، در بارگاه کبریایی مقبول و مأجور باد.

نام و نام خانوادگی؛ علی جهانی هزاررودی

نام پدر؛ ابراهیم علی

تاریخ تولد؛ 1318

محل تولد؛ فومن

تاریخ شهادت؛ ششم آذر 1359

محل شهادت؛ اروندرود

ارگان اعزام کننده؛ ژاندارمری

آشنایی با شهید؛

شهید علی جهانی در سال 1318 در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود و پس از طی مراحل در سن 7 سالگی گام در مدرسه نهاد و تا چهارم ابتدایی تحصیل نمود، سپس به کار صنعتی مشغول شد و بعد از مدتی وارد ژاندارمری شد و به عنوان استوار یکم مشغول فعالیت گشت، زمانی که شهید در پاسگاه خدمت می کرد.

مرتباً از وضعی که در آنجا می گذشت ناراحت بودند، زیرا خود مشاهده می کرد که چگونه بی دلیل افراد بی گناه را به بند می کشند. پس از انقلاب شکوهمند اسلامی ایران به رهبری امام خمینی جنگ تحمیلی شروع شد، اوایل جنگ بود که به عشق خدمت به اسلام و پاسداری از حریم قرآن به جبهه رفتند و پس از جانفشانی ها و ایثارگریها در مورخه ششم آذر 1359 در اروند رود به لقاءالله نائل آمد.

فرازهایی از وصیت نامه شهید علی جهانی هزاررودی؛

شهید هنگام رفتن به جبهه گویا به او الهام شده بود که شهید می شود، در مورد اینکه فرزندان او افرادی شایسته و پیرو امام باشند و به انقلاب اسلامی خدمت کنند، تأکید می کردند و همچنین در مورد عمل کردن به وظایف دینی از جمله حجاب و اخلاق اسلامی و... رعایت آنها سفارش می کردند و می گفتند؛ که وظایف دینی و شرعی به من حکم می کند به جبهه بروم و در راه خدا جهاد کنم و اگر من افتخار شهادت را داشتم و شهید شدم فرزندانم باید ادامه دهنده راه من باشند.

گروههای ضدانقلاب مشتی افراد خود فروخته شرق و غرب هستند که آنقدر شعور ندارند که بفهمند در مقابل ملتی که پیرو جوانش اینچنین عاشقانه طالب شهادت هستند، نخواهند توانست به مقاصد شوم خود برسند و ما باید در صورت تجاوز آنها به حریم قرآن و انقلاب اسلامی تا آخرین نفس با آنها مبارزه کنیم.

خاطره شهید؛

شهید روش بخصوصی در ارشاد دیگران داشت همیشه چه در خانه و چه با دوستان و اقوام بصورتی رفتار می کردند که همه را به خود جذب می کرد و بیشتر سعی می کرد، پیش از اینکه حرف بزند عمل کند و با اعمال و رفتار صحیح خود باعث می شد که دیگران نیز به راه درست و اخلاق پسندیده هدایت شوند.