تأملی بر زندگی نامه «شهید نبی اله غریب فیوج»+عکس
نوید شاهد گلستان؛ دل شهید وسیع وبی انتهااست زیزا هرگاه رود به اقیانوس متصل شود دیگر رود نیست اقیانوس است دل شهید است که به معدن عظمت الهی متصل است ومعدن عظمت هم که می دانی بی انتهاست.
از تولد تا شهادت
نبی اله در آخرین روزهای فروردین ماه سال 1341 در روستای سیدمیران متولد شد. پدرش اسداله و مادرش مدینه غریب فیوج زن و مردی با خدا و با ایمان بودند. شبانه روز زحمت می کشیدند و با تحمل سختی ها و کار زیاد امورات می گذراندند. نبی اله فرزند ششم خانواده بود، پدرش آهنگر بود و کارگر، شبانه روز در کارگاه آهنگری زحمت می کشید و مخارج زندگی سخت آن زمان را تأمین می کرد.
اوضاع زندگی متوسطی داشتند، همگی مجبور بودند کار کنند و در تأمین مخارج زندگی شریک باشند. سال 1348 به منظور تحصیل وارد مدرسه ی ابتدایی روستا شد. با شوقی وافر از آموختن که در سر داشت و با آرزوی با سواد شدن در دلش پا به مدرسه گذاشت.
ولی بعلت اوضاع ضعیف خانواده، نبی اله چند کلاس بیشتر نتوانست درس بخواند و فقط سواد خواندن و نوشتن داشت. شش ساله بود که پدرش را از دست داد و از آن پس کارگری می کرد و زحمت می کشید. مدتی در کارگاه نجاری کار می کرد و مخارج زندگی اش را تأمین می کرد.
پسر مهربانی بود و با همه ی دست تنگی خانواده، دلسوز فقرا بود. بسیار خوش رفتار بود ولی دلی رئوف و مهربان داشت. هیچگاه بعلت نداری و دست تنگی خطایی از او سر نزد. همیشه سعی می کرد با کار و تلاش بی وقفه به زندگی خود و خانواده اش سر و سامان ببخشد.
شانزده ساله بود که در تظاهرات ها و فعالیت های سیاسی آن زمان فعالانه شرکت می کرد و اعتراض خود را نسبت به حکومت ظالم آن زمان اعلام می داشت.
سال پنجاه و نه با دختری به نام معصومه ازدواج کرد و چون دو سال قبل از ازدواج مادرش فوت شده بود و اوضاع مالی چندان خوبی نداشت. بنابراین جشن ازدواج نگرفتند و به سادگی هر چه تمام زندگیشان را در روستای سیدمیران شروع کردند.
و بعد از گذشت شش ماه به شهر گرگان رفتند و آنجا ساکن شدند. نبی اله نجاری می کرد و مخارج زندگیشان را تأمین می کرد. سال 1361 اولین فرزندشان به نام مهدی متولد شد. مهدی به بیماری سخت قلبی مبتلا بود و بعد از شهادت پدر حدوداً سیزده ساله بود که فوت کرد. سال 1363 فرزند دومشان به نام مدینه متولد شد.
سال 1365 بود که تصمیم گرفت به جبهه برود. از طریق سپاه اقدام کرد و عازم جبهه شد. با اینکه پسرش بیمار بود و همسرش به تنهایی باید کارهای کشاورزی را انجام می داد و به بچه ها رسیدگی می کرد.
ولی نبی اله به شوق دفاع از میهن و با آرزوی شهادت عازم جبهه شد. مدتی ها در جبهه ها حضور داشت. و یکی دو بار نیز به مرخصی آمد تا به اوضاع خانواده و فرزند بیمارش رسیدگی کند.
سرانجام نبی اله در نهمین روز از آذر ماه سال 1365 در مناطق عملیاتی مریوان در حالی که سخت مدافع حقوق کشورش بود در درگیری با دشمن بعثی به شهادت رسید.
دختر کوچکش در آن زمان دو ساله بود و پسرش سخت بیمار بود.
«روحش شاد و راهش پر رهرو باد»
منبع: پرونده فرهنگی شهدا/ اداره هنری، اسناد و انتشارات استان گلستان