سربازی که هنوز مفقودالاثر است
يکشنبه, ۲۹ ارديبهشت ۱۳۹۸ ساعت ۱۶:۲۱
خانواده اش چشم به راه و هنوز سنگ مزاری نیست، پیکری نیست، انگار هیچ چیز نیست... و فقط مادری ایستاده و عبور سال ها و فصل ها را از کنار خود می نگرد، مادری که تمام 17 سالگی فرزندش را در کفن خیالی پیچیده است
به گزارش نوید شاهد گلستان: شهید «علی ترکمانی»، یکــم فروردین 1340، در روستاي قليتپه از توابع شهرستان مینودشت به دنیا آمد. پدرش مختار، کشاورز بود و مادرش خیرالنسا نام داشت. تا پایــان دوره ابتدایي درس خواند. به عنوان ســرباز ارتش در جبهه حضور یافت. بیستم اردیبهشت ،1361، در شلمچه به شهادت رسید. تاکنون اثري از پیکرش به دست نیامده است.
بزرگ دلاور جبهه های دفاع مقدس، علی ترکمانی در خرداد ماه 1340، در روستای قلی تپه از توابع شهرستان مینودشت چشم به جهان گشود. خانواده اش اورا علی نامیدند. تا جامع جمیع خوبی ها گردد به راستس که علی نیز مدافع خوبی برای نام زیبایش بود. سرتا سر دوران کودکی و نوجوانی علی همراه با شکوه و عظمت بود.
علی با کودکان هم سن و سال خود خیلی تفاوت داشت، بر حسب ظاهر در کنار سایر کودکان به سر می برد اما در باطن از شخصیتی ممتاز و ویژه برخوردار بود. وقار، بزرگواری، آرامش و متانت، صبر و استقامت تنهه گوشه ای از زوایای شخصیتی علی را تشکیل می داد.
با آنکه خانواده او از حیث اقتصادی در وضعیت مناسبی قرار نداشتند و سختی ها و مشکلات اقتصادی فراوانی در فراروی خانواده اش قرار داشت، نه تنها هیچ یک از این مشکلات از بلند مرتبگی و عظمت روحی علی نکاست، بلکه اورا همچون فولاد مقاوم و آهنین ساخت.
مقاطع تحصیلی را با نمرات عالی تا ششم ابتدایی و سپس از آن در دوران راهنمایی در مدرسه راهنمایی شهید میرزائی گالیکش طی نمود و همزمان در فعالیت های اجتمایی و انقلابی حضور فعال و چشمگیر داشت.
ایشان مداح و خادم اهل بیت علیهم السلام بودند و همیشه در مسجد به نوحه خوانی می پرداختند و در تظاهرات بر ضد نظام شاهنشاهی شرکت می کرد و در کارهای کشاورزی و دامداری به خانواده کمک می کردند تا اینکه جنگ آغاز شد. ایشان بر حسب وظیفه و اعتقاد راسخی که نسبت به امام و ولایت فقیه و امام حسین(ع) و شهادت داشتند بر خود دانستند که وظیفه شرعی خود را به انجام رساند.
از طریق ارتش در یگان هوانیروز در سال 1360، به جبهه های جنگ اعزام شدند. و بعد از یک سال خدمت فداکارانه به خانواده اش اطلاع دادند که علی ترکمانی مفقود الاسر شده است و خانواده اش چشم به راه و هنوز سنگ مزاری نیست، پیکری نیست، انگار هیچ چیز نیست... و فقط مادری ایستاده و عبور سال ها و فصل ها را از کنار خود می نگرد، مادری که تمام 17 سالگی فرزندش را در کفن خیالی پیچیده است و زیر تابوتی خیالی اشک می ریزد و بغض هایش را نجیب و استوار زیر گام هایش له می کند.
منبع معاون فرهنگی و آموزشی بنیاد شهید گلستان/ پرونده فرهنگی شهدا
نظر شما
