معجزه ای به نام باران!
سهشنبه, ۰۵ فروردين ۱۳۹۹ ساعت ۱۱:۵۴
مادر شهید "محمدعلی دلیری" نقل می کند: «پسرم و دوستانش سه روز بدون آب و غذا در محاصره عراقی ها قرار گرفته بوند. درست در لحظاتی که از شدت تشنگی نفس های آخر را می کشیدند، باران الهی شروع به باریدن کرد و آنها نجات پیدا کردند.»
به گزارش نوید شاهد گلستان؛ شهید محمدعلی دلیری، دهم فروردین 1341 در روستای مفیدآباد از توابع شهرستان کردکوی به دنیا آمد. پدرش الله قلی، کشاورز بود و مادرش مهرنسا نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. او نیز کشاورز بود. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. پنجم فروردین 1361 با سمت تک تیرانداز در رقابیه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار وی در گلزار شهدای امامزاده روستای روشن آباد تابعه شهرستان زادگاهش واقع است.
خاطره ای به نقل از مادر شهید دلیری
یک بار وقتی محمدعلی، به مرخصی آمده بود از او خواستم کمی از خاطرات جبهه برایم تعریف کند. او خیلی کم از جبهه و جنگ برایمان صحبت می کرد تا مارا نگران نکند، ولی این بار گفت: مادرجان این بار که به مرخصی آمدم به من و همرزمانم تشویقی داده اند. برای اینکه ما در نزدیکی های شهر عراق بودیم که دشمن به ما پاتک زد و ما را محاصره کرد. ما تقریبا سه روز بدون هیچ آذوقه ای در محاصره نیروهای بعثی بودیم. از تشنگی و گرسنگی نای تکان خوردن نداشتیم. از یک سو دشمن و از سوی دیگر تشنگی و گرسنگی امان ما را بریده بود. لحظات سختی را سپری می کردیم که رحمت خداوند مثل همیشه شامل حال ما شد. باران شدیدی شروع به باریدن کرد. کلاه خود را مثل کاسه رو به آسمان گرفتیم. با مقدار آبی که جمع شده بود لبانمان را که از شدت بی آبی ترک برداشته بود تر کردیم و به این صورت توانستیم آن شرایط را طاقت بیاوریم. بعد از سه روز نیروهای خودی محاصره را شکستند و ما توانستیم نجات پیدا کنیم.
منبع معاون فرهنگی و آموزشی بنیاد شهید گلستان/ پرونده فرهنگی شهدا
نظر شما