ارثیه ای از امام حسین «ع» که به شهید "تقی کیانی" رسید

به گزارش نوید شاهد گلستان؛ شهید تقی کیانی، یکم فروردین 1335 در روستای ولاغوز از توابع شهرستان کردکوی به دنیا آمد. پدرش لطف الله فوت «1340» و مادرش رحیمه بیگم نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. سال 1359 ازدواج کرد و صاحب سه پسر و دو دختر شد.  به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. چهارم تیر 1366 با سمت فرمانده گردان در ماووت عراق بر اثر اصابت ترکش به سر شهید شد.  مزار وی در گلزار شهدای زاد گاهش قرار دارد.

اي مردم! بدانيد که تاريخ دوباره تکرار شد. پس سعي کنيد و به اسلام روي آوريد و سهمي در انقلاب نجات بخش اسلام داشته باشيد. آيا ندايي رساتر از نداي حق امامت، حسين زمان سراغ داريد که نجات بخش جسم و جانتان باشد. 

امروز تمام اسلام در مقابل تمام کفر قرار گرفته است و مانند دوران صدر اسلام ريشه مخالفت با اين انقلاب، نشأت گرفته از مقام پرستي و گاهي ترس از عدل و عدالت علوي است. 

مردم مسلمان! امروز همه ما مديون و مسئول خون شهدا هستيم و فرداي قيامت در دادگاه عدل الهي به محاکمه خواهيم ايستاد. پس بايد خود را مهيا کنيم تا فرداي محشر در مقابل رسول خدا (ص) و پيغمبران الهي و فاطمه (س) و حسين (ع) روسفيد باشيم. 

بدانيد که هيچ پيامبري چون رهبر انقلاب، ياران باوفا و صديقي نداشت، اگر حسين در کربلاي ياراني چون ياران امام خميني داشت، هرگز مخالفي در روي زمين باقي نمي ماند.

 امروز خانواده هاي شهدا و اسرا و معلولين بايد راه حضرت سجاد (ع) و زينب سلام الله عليها را در پيش گيرند و هيچ گونه تزلزلي در خود راه ندهند.

 امروز اگر ما در جنگ پيروز شويم در مقابل تمام کفر پيروز شده ايم و مکلف به اداي تکليفيم و دست خدا بالاي سر ما و قدرت لايزال او سرکوب کننده همه قدرت هاست و خداوند دين خود را ياري و نصرت خواهد کرد.

 پس اي مردم! غافل نباشيد و به سوي فلاح و رستگاري بشتابيد و مسئله جنگ را در رأس امورتان قرار دهيد و همواره جبهه و يگان هاي رزم را پر کنيد و سرازير جبهه هاي نبرد شويد و راه شهيدان را ادامه داده و با به دست گرفتن اسلحه خونين برادرانتان به دشمنان بگوييد: که ما تا آخرين نفس و قطره خوني که در رگهايمان جريان دارد از دين و قرآن دفاع مي کنيم و دست از رهبري و ولايت بر نمي داريم.

 اي کساني که ادعا داريد اي کاش در کربلا بوديد و به نداي «هل من ناصر حسين» لبيک مي گفتيد بدانيد اگر امروز در نبرد با دشمنان دين و قرآن شرکت نماييد آن روز هم اگر مي بوديد حسين (ع) را ياري مي کرديد. اين انصاف نيست که بعدا از هفت سال جنگ با کفر در خانه نشينيد و يک بار هم به جبهه نرويد و با کمال پر رويي فقط از کمبودها و نارسايي ها شکوه کنيد. 

شما اي برادران سپاهي و بسيجي و امت حزب الله! در خط رهبري حرکت کنيد و معتقد به ولايت فقيه باشيد و با دوستان خدا مهربان و با دشمنان او دشمن باشيد. امر به معروف و نهي از منکر نماييد تا صدق و صفا در بينتان باشد و نگهبان شايسته اي براي انقلاب و دستاوردهاي آن باشيد. نماز جمعه را که ميعادگاه عاشقان الله در روي زمين است پرشکوه برگزار کنيد. اي کساني که در مقابل خدا به کرنش و تعظيم، پيشاني را بر خاک مي نهيد آيا فرداي قيامت شرمگين و سرافکنده خواهيد بود، هرگز! که به لطف خدا در آخرت ملايکه به تکريم تان خواهند رسيد و به بهشت برين رهنمون خواهيد شد. پس قدر نعمت هاي خدا را بدانيد و کفران نعمت نکنيد و آنچه در توان داريد انفاق کنيد و دست مستمندان را بگيريد و با آن ها همنشيني نماييد. به همديگر نيکي کنيد و از تفرقه و جدايي و نفاق دوري بجوييد و در هر کاري خدا را به ياد داشته باشيد. با وحدت کلمه در خط مقدم باکفر و نفاق بجنگيد تا وجود آنان در صفحه روزگار به نيستي مبدل گردد و به فرزندان خود روحيه شهادت طلبي بياموزيد و رشادت ها و دلاوري ها و جانبازي هاي رزمندگان را در نزد آنان مجسم داريد.

شما خانواده محترم سعي کنيد در خط رهبر حرکت کنيد و با خدا باشيد و بر شهادتم زبان به شکايت نگشاييد و آنچه شأن و منزلتتان را مي کاهد بر زبان نرانيد. صابر و بردبار باشيد و بدانيد که خداوند حامي و نگهبان شماست و بدانيد که «تقي» راهش را آگاهانه انتخاب و در لباس مقدس پاسداري، جانفشاني و جانبازي نمود و جز به پيروزي اسلام و اداي تکليف و پياده نمودن احکام قرآن هدفي ديگر نداشت. 

هميشه اخلاق خوش و اسلامي داشته باشيد و در فراقم شيون و فرياد به راه نيندازيد و بعد از شهادتم جنگ را فراموش نکنيد. من به فرزندان عزيز خود، امير، سيف الله، مريم و احمد توصيه مي کنم که سنگر تحصيل را محکم نگه داشته و در راه کسب علم و فضل و از هيچ کوششي دريغ ننماييد. به فرزندانم توصيه مي کنم که در لباس پاسداري به اسلام خدمت کنيد.

به همسرم توصيه مي کنم که در رابطه با شهادت من ناراحت و نگران نباشد و چون شهادت از امام حسين(ع) است که به ما ارث رسيده است. همسرم سعي کن فرزندانم را طوري تربيت کني که براي اسلام خدمت کنند و راه پدرشان را بياموزند.

اما تو اي مادرم که در تربيت من زحمات زيادي کشيده اي، من تو را بسيار دوست مي دارم و از خداوند منان مي خواهم که به شما صبر زهرا (س) را عنايت فرمايد و اميدوارم که مرا مورد عفو و بخشش خود قرار دهيد. در مورد مراسم شهادتم هرچه برادران پايگاه امام موسي کاظم (ع) تصميم گرفتند، به اجرا درآوريد.