يکشنبه, ۱۹ ارديبهشت ۱۴۰۰ ساعت ۰۹:۳۰
نوید شاهد – خواهر شهید «محمدتقی صندوقدار» نقل می‌کند: «می‌خواستم استخوان‌هایش را ببوسم. در تابوت را که باز کردند، درونم آتش گرفت. داخل تابوت همان بود که مادر توی خواب دیده بود. یک لنگه پوتین، تنها بازمانده از محمدتقی را سیزده ماه بعد از فوت مادرم به خاک سپردیم.» نوید شاهد سمنان به مناسبت ماه مبارک رمضان، شما را به مطالعه خاطرات این شهید گرانقدر دعوت می‌کند.

داخل تابوت همان بود که مادر توی خواب دیده بود

به گزارش نوید شاهد سمنان، شهید محمدتقی صندوقدار پانزدهم فروردين‌ماه ۱۳۴۶ در روستای دوزهیر از توابع شهرستان سمنان به دنيا آمد. پدرش ميرزا و مادرش سکينه نام داشت. تا دوم راهنمايی درس خواند. به عنوان پاسدار وظيفه در جبهه حضور يافت. بيست و نهم فروردين‌ماه ۱۳۶۷ مصادف با نخستین روز از ماه مبارک رمضان ۱۴۰۸ در فاو عراق به شهادت رسيد. پيكر وی مدت‌‏ها در منطقه باقی ماند و سال ۱۳۷۹ پس از تفحص، در گلزار شهدای امامزاده يحيای شهرستان زادگاهش به خاک سپرده شد.

این رفتن، برگشتی نداره
روی پله‌ها بند کفش‌هایش را بست و خداحافظی کرد. نزدیک نیمه شب بود. از جلوی در برگشت و شروع کرد به درآوردن پوتین‌هایش. بیست روز از خدمتش مانده بود،‌ می‌رفت تسویه کند. پرسیدم: «از رفتن پشیمون شدی؟» همانطور که می‌رفت توی اتاق گفت: «نه، بچه‌ها رو نبوسیدم.» هر دو خواب بودند. صورت و دست‌های‌شان را بوسید و لحظاتی کنار آنها نشست. شوهرم آهسته گفت: «فکر کنم این رفتن برگشتی نداره.» هیچ وقت برنگشت؛ نه خودش و نه پیکرش.
(به نقل از برادر شهید)

 

داخل تابوت همان بود که مادر توی خواب دیده بود
به جای مادر، جلوتر از همه کنار تابوتش نشستم. می‌دانستم بعد از ده یا سیزده سال پیکری در کار نیست. می‌خواستم استخوان‌هایش را ببوسم. در تابوت را که باز کردند، درونم آتش گرفت. داخل تابوت همان بود که مادر توی خواب دیده بود. یک لنگه پوتین، تنها بازمانده از محمدتقی را سیزده ماه بعد از فوت مادرم به خاک سپردیم.
(به نقل از خواهر شهید)

 

منبع: کتاب فرهنگ‌نامه شهدای استان سمنان-شهرستان سمنان/ نشر زمزم-هدایت

 

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده