«شهید محمود دروهی» فرازی از زندگی نامه از تبار شهرستان مینودشت

بسم الله الرحمن الرحيم

زندگينامه شهيد محمود دروهي

نوید شاهد گلستان ؛ شهيد محمود دروهي فرزند امير دروهي و خان بي بي جهانتيغ در تاريخ بیست و دوم آبان سال 44 در دامان خانواده اي متدين،مذهبي و كارگر در روستاي باغلي مرامه از توابع مینودشت ديده به جهان گشود.

شغل پدرش او كشاورزي بود ولي چون خودش مالك زمين نبود مجبور شد براي تامين مخارج خانواده پرجمعيت خود در زمين هاي ديگران كارگري كند و همين امر سبب مي شد هر ساله براي كار در روستاهاي مختلف ساكن شوند به گونه اي كه شهيد دوران كودكي اش را در چندين روستا از جمله سارجيكو و نامتلو سپري كرد.

تا اينكه زمان رفتن او به مدرسه فرا رسيد. او تحصيلات ابتدايي خود را در دبستان شهيدنادرخاني درجعفرآباد نامتلو آغاز كرد و در سال 57 موفق شد دوره ابتدايي را به پايان برساند.

در همان سالها با وجود سن كم خود در راهپيمايي و تظاهرات در شهر هاي علي آباد و خان ببين شركت مي كرد و همواره از حاميان انقلاب و امام امت بود و توصيه اش اين بود كه انقلاب را رها نكنيد كه انشااله اين انقلاب براي مستضعفان منشا خير و بركت است.

او در سال 58 وارد مدرسه راهنمايي شهيد موسوي درروستاي داركلاته شد ولي بعد از پايان سال اول راهنمايي ترك تحصيل كرد و در كار كشاورزي به پدر خود كمك مي كرد.

از جمله ويژگيهاي برجسته اخلاقي او حس وطن دوستي و خدمت به كشور بود و هميشه سعي داشت با رفتار و كردار خود جامعه را به سوي پيشرفت ببرد.

بعد از پيروزي انقلاب با حضور در بسيج و مجالس براي ايجاد آرامش و امنيت در كشور و حفظ دستاوردهاي انقلاب و دفاع از خون شهدا تلاش ميكرد. او به انجام واجبات دين و احكام بسيار اهميت مي داد و لحظه اي از نماز و روزه اش غافل نمي شد . حضور در مساجد و مراسمات مذهبي و جلسات دعا از او جواني مذهبي و مومن به بار آورده بود كه مورد تحسين همگان قرار داشت.

در دوران جنگ تحميلي و قبل از اعزام به خدمت به صورت داوطلبانه در جبهه هاي نبرد حق عليه باطل حاضرشد و 5 ماه در مريوان از خاك كشورش دفاع كرد. او همچنين قبل از اعزام به خدمت سربازي با دختري از اقوام خود ازدواج كرد و در تاريخ بیست بهمن سال 63 به خدمت رفت. در زمان حضورش در جبهه صاحب فرزند دختري شد كه با تولدش شادي را در زندگي براي او به ارمغان آورد.

شهيد دروهي 16 ماه با تمام وجود از خاك كشورش دفاع كرد در روز شهادتش او سر پست نگهباني بود وقتي متوجه شديكي از دوستانش كه براي شناسايي رفته بود شهيد شد با اصرار زياد براي بازگرداندن جسدش به جلو رفت و وقتي جنازه او را پيدا كرد در موقع برگشتن به عقب يك مين زير پايش منفجر شد و بدين ترتيب در تاريخ بیست و هشت فروردین سال 65 با جوانمردي و رشادت در مريوان به درجه رفيع شهادت نائل گرديد.

پيكر اين شهيد بزرگوار يعد از تشييع با شكوه در علي آباد و نامتلو در تاريخ چهارم اردیبهشت سال 65 طبق وصيت خود ايشان در قبرستان امامزاده قاسم در گلزار شهداي دلند به خاك سپرده شد.

روحش شاد و يادش گرامي باد.