آلبوم تصاویر «شهید علی طیبی»؛ تک تیرانداز در پنجوین
دوشنبه, ۱۳ شهريور ۱۳۹۶ ساعت ۱۳:۳۴
شهید علی طیبی/ دوازدهم دی 1344، در روستای آهنگرمحله از توابع شهرستان گرگان به دنیا آمد. پدرش اصغر، کشاورز بود و مادرش صدیقه نام داشت.
نوید شاهد گلستان؛ شهید علی طیبی/ دوازدهم دی 1344، در روستای آهنگرمحله از توابع شهرستان گرگان به دنیا آمد. پدرش اصغر، کشاورز بود و مادرش صدیقه نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت.سیزدهم شهریور 1365، با سمت تک تیرانداز در پنجوین عراق بر اثر اصابت ترکش خمپاره به سر و پا، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای امامزاده عبداله شهرستان زادگاهش قرار دارد.
پس از تقدیم عرض سلام خود از بوجود آوردنده این همه جاندار این همه طبیعت سلامتی شمار ار خواستارم. و انشاءالله که سلامت و خوشی هستید. هر گاه از احوالات اینجانب دائی خود علی را خواسته باشی به دعاگوئی شما مشغول می باشد.
صغرا یک نامه دیگر برایت نوشته بودم، که خیلی برایت سخن گفتم. امیدوارم که ناراحت نشده باشی از دست ما، چون دوست ندارم که در این دنیا کسی از دست ما ناراحت باشد.هر چند که در بعضی از مواقعه انسانی حقیقت را می گوید، دیگران که به حقیقت تو پی نمی برند و از دستت ناراحت می شوند .
اون جنبه ای دیگر دارد. حقیقت هر چند تلخ است، ولی من اون را خواهم گفت هر چند که دنیا از دست من ناراحت می شود، چون برای خود هدفی، راهی و روشی و آرمانی خود پای بند هستم. انسان بدون هدف مانند یک عروسک می ماند. الان که دارم این نامه را برای شما می نویسم ساعت 5/4بعدازظهر می باشد، مورخه نوزدهم آبان 1364، هوای کردستان بارانی است.
چون دیگر از قید جا نشین در یک محوطه محدود و سر و صدا تیر و تفنگ و هزار سر و صدای دیگر جنگی خسته شده ام. بر آن شدم که چند لحظه ای با قلم و کاغذ سر خود را گرم سازم. و خبری چند از شما بگیریم. امیدوارم که این نامه من مورد قبول شما قرار گرفته باشد.
هر آنکه می گوئی زندگی شیرین و زیباست پس برای زنده ماندن و زندگی کردن باید هر روز با دشمن به پیکار برخاست، ادامه داد و در جنگ یک جانبه ای بخصوص دارد، که انسانی را به دورانهای قبل و بسوی سقوط پیش می برد، و در یک افسون می باشد. افسون جامعه و ملت، صغرا دیگر بیشتر از این سرت را درد نمی آورم.
و شما را در همین جا به خدامیان می سپارم. خدانگهدار/التماس علی طیبی/نوزدهم آبان 1366
از طرف علی طیبی به صغرا تمسکنی/خواهرزاده گرامی ام سلام
پس از تقدیم عرض سلام خود از بوجود آوردنده این همه جاندار این همه طبیعت سلامتی شمار ار خواستارم. و انشاءالله که سلامت و خوشی هستید. هر گاه از احوالات اینجانب دائی خود علی را خواسته باشی به دعاگوئی شما مشغول می باشد.
صغرا یک نامه دیگر برایت نوشته بودم، که خیلی برایت سخن گفتم. امیدوارم که ناراحت نشده باشی از دست ما، چون دوست ندارم که در این دنیا کسی از دست ما ناراحت باشد.هر چند که در بعضی از مواقعه انسانی حقیقت را می گوید، دیگران که به حقیقت تو پی نمی برند و از دستت ناراحت می شوند .
اون جنبه ای دیگر دارد. حقیقت هر چند تلخ است، ولی من اون را خواهم گفت هر چند که دنیا از دست من ناراحت می شود، چون برای خود هدفی، راهی و روشی و آرمانی خود پای بند هستم. انسان بدون هدف مانند یک عروسک می ماند. الان که دارم این نامه را برای شما می نویسم ساعت 5/4بعدازظهر می باشد، مورخه نوزدهم آبان 1364، هوای کردستان بارانی است.
چون دیگر از قید جا نشین در یک محوطه محدود و سر و صدا تیر و تفنگ و هزار سر و صدای دیگر جنگی خسته شده ام. بر آن شدم که چند لحظه ای با قلم و کاغذ سر خود را گرم سازم. و خبری چند از شما بگیریم. امیدوارم که این نامه من مورد قبول شما قرار گرفته باشد.
هر آنکه می گوئی زندگی شیرین و زیباست پس برای زنده ماندن و زندگی کردن باید هر روز با دشمن به پیکار برخاست، ادامه داد و در جنگ یک جانبه ای بخصوص دارد، که انسانی را به دورانهای قبل و بسوی سقوط پیش می برد، و در یک افسون می باشد. افسون جامعه و ملت، صغرا دیگر بیشتر از این سرت را درد نمی آورم.
و شما را در همین جا به خدامیان می سپارم. خدانگهدار/التماس علی طیبی/نوزدهم آبان 1366
متن نامه شهید علی طیبی
منبع: پرونده فرهنگی شهدا/ اداره هنری، اسناد و انتشارات
نظر شما
