معرفی شهدای مداح استان گلستان به همراه وصیت نامه (3)

«پدر و مادر گرامی می دانم به رضای خدا در جدایی موقتمان راضی هستید و نگرانی به خود راه نمی دهید؛ چرا که خود لباس رزم بسیج را بر تنم پوشاندید و مرا اینبار با سپاه محمد(ص) بدرقه کردید. امیدوارم با این جدایی موقت در گامهای اسلامی صبور و استوارتر باشید.

اما کلمه ای با دوستان و خویشان؛ سخن امام، سخن صاحب الزمان (عج) است پس با تمام توان به آن عمل کنید. در خودسازی خود کوشش بی پایان داشته و یادتان نرود که جبهه مناسب ترین مکان خودسازی است.»

برادران و خواهران مسلمان، ندای «هل من ناصر ینصرنی» امام شهیدان حسین(ع) از آن سوی کوهها در صحرای کربلا هنوز بگوش میرسد و قلب عاشقان راهش را در خود می سوزاند، ولیکن خوشا بحال آن عاشقی که خدایش توفیق دهد و با خلوص پاک و نیتی که تنها و تنها برای خدا این راه را بپیماید و نفس تنگ و تاریک تن را بشکند و روحش پرواز کنان به معشوق واصل گردد.

زیرا که دنیا با تمام دو رنگیها و چهره های نفاق منافقان برای عاشقان الله بسیر کوچک است و تحمل ناکردنی، ای اسلام و مکتب خون و پیام، ای یاور بی کسان و ضعیفان، ای دشمن کافران و مستکبران که در راهت هزاران جوان و نوجوان و مرد و زن عزیزشان را فدا کردند، این جاذبه تو از چیست؟ چه چیز است که هر جوان مسلمان در راهت حاضر است جان دهد و من به قطره قطره خون تمام یاورانی که در راهت مظلومانه و سعادتمندانه جان دادند، قسم یاد میکنم که از تو و قرآن کریم پاسداری کنم و جان نالایقم را در راه پر عظمت خدا فدا کنم.

«ای پدر و مادر عزیزم که به من این راه یعنی راه خدا و جهاد در راه او آماده شدم؛ اول خودم پیشنهاد کردم و شما هم از روی میل و خوشحالی به من اجازه دادید و من به این راه میروم تا اینکه وظیفه شرعی و الهی خودم را نسبت به خون شهیدان آگاه کنم و به ندای امام حسین(ع) که می فرماید: «هل من ناصر ینصرنی» میروم تا بگویم امروز که هستم به ندای حسین زمان می خواهم جواب دهم.

پدر و مادر همینطور که از روی میل و خوشحالی به من اجازه دادید و اگر من سعادتی داشتم که به شهادت برسم و اگر شهید شدم و جسد مرا در مقابل شما قرار دادند باید خوشحال شوید که این هدیه شما را خداوند قبول کرده و از شما این هدیه را گرفته است شما در آن موقع ناراحتی و گریه نباید بکنید و پیروزی و خوشحالی شما را از درگاه خداوند متعال در زندگی خواهان و خواستارم از فامیلان و دوستان می خواهم که اگر از من بدی یا ناراحتی دیده اند مرا به بزرگی خودشان ببخشند و از خداوند بزرگ می خواهم که به آنان ایمان کامل عطا بفرماید.»

«امت فداکار، همیشه و در هر حال پشتیبان ولایت فقیه باشید و از خط امام امت جدا نشوید که سعادت دنیا و آخرت شما در این است.

پدر و مادر عزیزم از شما معذرت می خواهم که نتوانستم فرزند خوبی برای شما باشم و از شما طلب عفو و بخشش میکنم. برادرانم، خواهرانم؛ همیشه گوش به فرمان امام باشید و اسلحه مرا به زمین نیندازید.

در پایان از امت حزب الله دوستان، آشنایان و همکاران عزیزم میخواهم که مرا عفو کنید و ببخشید. خدایا، پروردگارا شهادت ما را مورد قبول درگاهت قرار ده.»