تاملی بر زندگی نامه «شهید یوسف پرنیان»+عکس

شهید یوسف پرنیان در سال 1345 در بخش گمیشان از توابع بندرترکمن دیده به جهان گشود. از بدو تولد در یک خانواده مذهبی و متدین پا به رشد گذاشت. تا سن 5 سالگی در بخش گمیشان زندگی نمود و بعلت انتقال و موقعیت شغلی پدر به روستای سیجوال بندرترکمن انتقال یافت.

در ایام کودکی بچه ای کنجکاو، آرام و مظلوم بود، وقتی به سن هفت سالگی رسید. در روستای سیجوال محل زیست خود وارد دبستان بهرام که هم اکنون بنام دایی شهید، شهید قرباندردی ایری نامگذاری شده است.

مشغول به تحصیل شد، در دروان تحصیلات ابتدایی از جمله شاگردان ممتاز و فعال و با معدل بالای 18 همیشه زبانزد سایر معلمین و دانش آموزان بود. بعد از اتمام دوره ابتدایی، به مدرسه راهنمایی فردوسی روستای سیجوال که شهید مدرس نامگذاری شده است.

ادامه تحصیل داد. و دوره راهنمایی نیز همانند دوره ابتدایی، زبانزد بود. این دوران نیز به پایان رسید و پا به دوره دبیرستان گذاشت و در دبیرستان هدایت، مختومقلی فراغی فعلی ادامه تحصیل داد و با موفقیت دوره چهار ساله دبیرستان را با نمرات و معدل قابل تحسین به اتمام رسانید.

از جمله خاطرات دوران تحصیلات میتوان گفت: روزی در درس جبر نمره 18 گرفته بود که دبیر جبر نسبت به نمره عدم رضایت داشت و نمره 18 را درشان یوسف نمی دانست. که این حرکت دبیر باعث میشود که در دوره های بعد از درس جبر نمره اصلی یعنی بیست را همیشه کسب نماید.

شهید یوسف در انجمن اسلامی، بسیج دانش آموزی دبیرستان فعالیت داشت، به نماز جمعه اهمیت خاصی می داد و همیشه نسبت به مسائل انقلاب اهمیت خاصی قائل می شد.

و بالاخره پس از اتمام در کنکور سراسری شرکت نموده و در دو رشته شیمی، زیست شناسی و تربیت معلم دوره ابتدایی قبول گردید.

و اما به علل نامعلومی از گزینش دانشگاه رد شد، که توسط پدر پیگیری ولی متأسفانه نتیجه ای حاصل نگردید و حتی نسبت به اینکه سوال شده بود چرا در گزینش تربیت معلم قبول شده است، پاسخ داده بودند. گزینش دانشگاه با تربیت معلم فرق می کند.

بالاخره با توجه به تشویقات پدر و دیگر اعضای خانواده با نارضایتی شهید مواجه شدند که بلاخره یوسف قبول به ادامه تحصیل در تربیت معلم که در شهرستان گرگان بود، کرد . در دوران تربیت معلم نیز فعالیت چشمگیری از نظر فعالیت انقلابی نسبت به جبهه و جنگ داشت.

تا اینکه پس از اتمام دوره به بسیج شهرستان گرگان مراجعه نمود و چون دوره نظامی ندیده بود به شهرستان شاهرود جهت آموزش یک ماه اعزام می شود.

هر چند که با مخالفت مادر داغدیده چون قبلاً برادرش نیز شهید شده بود، مواجه گشت اما تأثیر در روحیه انقلابی شهید نگذاشت و در پانزدهم شهریور 1365 به مریوان اعزام شد. و در دوم آبان 1365 راه خدا شهید شدند.