«شهید غلامرضا بابارضا»؛ نیایش های شهید در وصیت نامه اش...
نوید شاهد گلستان؛ شهید غلامرضا بابارضا / سوم اسفند 1341 ، در شهرستان گنبدكاوس به دنيا آمد. پدرش نجفعلي، تعميركار خودرو بود و مادرش صراحي نام داشت. تا پايان دوره متوسطه در رشته انساني درس خواند و ديپلم گرفت. او نيز تعميركار خودرو بود. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور يافت. هفدهم مهر 1361 ، در سردشت هنگام درگيري با گرو ههاي ضدانقلاب بر اثر اصابت تركش به شكم و سر، شهيد شد. مزار او در گلزار شهداي امامزاده يحيي بن زيد زادگاهش قرار دارد. برادرش عبدالعلي نيز به شهادت رسيده است.
فرازی وصیت نامه شهید غلامرضا بابارضا
اسلام دین تاریخ است، و ما سربازان و جانبازان اسلام هستیم، که تاریخ اسلام را باید با فداکاریهایمان بسازیم، و دین جاودانه ای را بوجود آوردیم، اسلام محمدی را یاری می نمائیم. باشد که پیامبر عظیم الشأن مان باراوردگان دنیا و این دنیا و این دنیا یاور باشد، و امدادهای غیبی خدا را برایمان خواهان، که پیروزی اسلام در این دنیا بسته به فداکاریها و از خودگذشتگی و ایثار ما دارد، باشد که در این مسئولیت خطیر که بر عهده ماست.
نیک بر آمده و سلام را از خطری که دشمنانی آفریده اند رهائی دهیم و این ذره کوچک از وظیفه بزرگ را بخوبی انجام داده و خدای متعال را از اعمال دنیوی بخاطر دین خشنود سازیم.
باشد که این انجام وظیفه ما، را با پیامبرمان و ائمه اطهارمان و پاکان و خالصاناز دنیا رفته دینمان و برادرگرامیم که عزیزتر از جانم بود و نورانی تر از چشمانم و کارگزاری برادر برادران بودم، محشور گردم.
بار خدایا کاری کن که برادرم را بار دگر در آن دنیا ملاقات کنم. خدایا؛ خداوندگارا! خانواده مرا و امت اسلامی و مستضعفین جهان را از من خشنود گردان که اصلا خشنودی تو از من خشنودی آنان است.
مرا بار خدایا؛ از شر دشمنان محفوظ دار«از تهمتهای آنان»
خدایا! پروردگارا! خانواده ام ، پدر و مادر گرامیم را محفوظ بدار، خدایا آنان را از من خشنود بگردان.
خدایا! اگر من تا حال خاری در برابر راه و دین پیامبر اسلام و اهداف دینش بودم، اینک مرا جانباز راه و دین ادا کن.خدایا! مرا بیامرز و گناهانم را خط بکش.
باشد که به هنگام مرگ پاک و خالص به نزدت آیم، خدایامرا از اصحاب و یاران امام زمان گردان باشد که قابلیت این درجه را داشته باشم که در راه تو و در رکاب ولی تو مرگ را در آغوش کشم و همچو «معشوقی» او را گرفته و در عشق رسیدن به تو «ای بزرگ بی نهایت» ای کبیر! ای عزیز! ای خبیر ای علیم ای حلیم و ای قدیر، مرا به نزد خویش فراخوان و خانواده عزیزم را نیز به آنجائی رسان که به انبیاء وعده داده ای.
با امید به پیروزی و عزت مسلمین و مستضعفین/ خدایا گناهان همه مخلوقات را بیامرز/ بنده کوچک و حقیرت ای خدای کبیر/ غلامرضا بابارضا
احساس میکنم که هنگام رسیدن به معشوقی است، دیرینه زمانی است برای وصال به او هر روز جان میدهم، احساس می کنم که هنگام رسیدن به برادر است، زمان وصلت با خدای خویش، هنگام دست دادن با علی و حسین(ع) است.
زمان خشنودی پیامبر عظیم الشأن، رسیدن به آنجا که عشق رساندن خود را به او سالهاست مرا رنج میداده، اینک شب وصال مخلوق با خالق یکتایش.
والسلام/ ساعت 10 شب / بیست و نهم اردیبهشت 1361
منبع: پرونده فرهنگی شهدا/ اداره هنری، اسناد و انتشارات استان گلستان
