شهادت به خاطر یک مشت خاک!
شنبه, ۱۷ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۱۰:۱۷
همرزم شهید "محمدرضا محمودی" نقل می کند؛ «هنگامی که نیروهای دشمن به سوی ما پیشروی می کرد از محمود خواستم مثل بقیه عقب نشینی کند ولی او حاضر به این کار نشد و در جوابم گفت: من می جنگم تا دشمن نتواند حتی یک وجب از خاک ما را غصب کند.»
به گزارش نوید شاهد گلستان؛ شهید محمدرضا محمودی، سي ام دي 1347 در شهرستان بندرتركمن به دنيا آمد. پدرش عمران و مادرش شرف نام داشت. تا سوم متوسطه درس خواند. گچ کار بود. به عنوان پاسدار وظيفه در جبهه حضور يافت. بيست و نهم فروردين 1367 با سمت تك تيرانداز در فاو عراق به شهادت رسيد. پیكرش مدت ها در منطقه برجا ماند و شانزدهم خرداد 1373 پس از تفحص در گلزار شهداي امامزاده عبدالله شهرستان گرگان به خاك سپرده شد.
خاطره ای به نقل از همرزم شهید محمودی
آخرین بار که همراه با شهید محمودی عازم جبهه بودیم مادرش را در آغوش گرفت و گفت: «مادر جان این آخرین دیدار ما است من دیگر بر نمی گردم». آخرین دیدار محمود با خانواده اش بسیار غم انگیز بود.
روز شهادت محمدرضا، هنگام عملیات اوضاع خیلی وخیم شده بود. دشمن به سوی نیروهای ما در حال پیشروی بود. رزمنده ها ناچار به عقب نشینی شدند. من رو به محمود کردم و گفتم: بهتر است ما هم عقب نشینی کنیم ولی محمود قبول نکرد. اصرارهای من روی او اثر نداشت. در جواب من گفت: «من تا آخرین لحظه مقاومت می کنم تا دشمن مشتی از خاک ما را غصب نکند.»
لحظاتی بعد محمدرضا به همراه شوهر خاله اش و هجده نفر دیگر توسط نیروهای عراقی به اسارت گرفته شدند. چون شهید لباس سبز سپاه بر تن داشت او را به طرز وحشیانه شکنجه دادند و در آخر توسط گلوله ای به سر او را به شهادت رساندند.
منبع معاون فرهنگی و آموزشی بنیاد شهید گلستان/ پرونده فرهنگی شهدا
نظر شما
