برای عمران و آبادانی ایران زمین بکوشید
به گزارش نوید شاهد گلستان؛ «غلامعلی دریانورد» بیستم مهر ۱۳۴۰ در شهرستان بندر ترکمن به دنیا آمد. غلامعلی در سن نوجوانی خوش برخورد، مومن و معتقد به دین اسلام بود و حجب و حیای مخصوصی در نگاه و رفتارش دیده می‌شد.
دوران دبستان و راهنمایی را در شهر بندرترکمن به اتمام رساند و دوران دبیرستان را در هنرستان صنعتی گرگان و در رشته برق سپری کرد. دوران تحصیلات دبیرستان غلامعلی با سال‌های پایانی و نفس گیر مبارزه با حکومت پهلوی همزمان بود. با اوج گیری انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی (ره)، غلامعلی نیز مانند مردم خداجوی ایران به سیل خروشانی پیوست که می‌رفت تا ریشه استبداد و وابستگی ایران بزرگ را برای همیشه قطع کند.
وی در تمام عرصه‌های مبارزه با حکومت طاغوت شرکت فعال داشت و هرگز دست از مبارزه بر نکشید. افشا سازی مفاسد بی‌شمار حکومت پهلوی و روشنگری‌های او در قالب نشریه‌های تهیه شده با ابزار اولیه در کنار اطلاعیه‌ها و پیام‌های حضرت امام (ره) نقش مهمی در آگاهی مردم بندرترکمن و گرگان داشت.
بعد از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی با تشکیل انجمن اسلامی در بندر ترکمن شروع به فعالیت‌های مذهبی و فرهنگی کرد و از بسیجیان و جهادگران کارآمد شد. او اقدام به پخش و تهیه نشریه‌هایی به نام ندای کودک کرد. تمام مطالب آن را خودش تهیه و منتشر می‌کرد.
با فرمان تاریخی امام و ترغیب جوانان، به سازندگی روستا‌ها و مناطق محروم کشور پرداخت و در مدت خدمت خود در این نهاد خدمات شایانی از خود به یادگار گذاشت.
او در جهاد سازندگی هم دست از کار‌های فرهنگی برنداشت و با انتشار نشریه‌ها و جزوات، سعی و کوشش فراوانی در محو آثار شوم باقیمانده از دوران ستم شاهی و اشاعه فرهنگ اسلام ناب محمدی داشت.
خدمت ۲ ساله غلامعلی دریانورد در جهاد سازندگی بسیار موفقیت آمیز بود. با عزیمت به خدمت مقدس سربازی و حضور در یگان هوابرد شیراز دوران نقش آفرینی او در جبهه‌های جنگ آغاز شد.
غلامعلی پس از پایان خدمت سربازی‌اش از طریق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی گرگان به صورت داوطلبانه برای مبارزه با گروهک‌های داخلی و دشمنان خارجی انقلاب اسلامی به کردستان رفت. وی در سپاه بوکان به مبارزه با ضدانقلاب پرداخت. مدتی از حضور غلامعلی در جبهه کردستان می‌گذشت که به عنوان فرمانده گردان ویژه نبی اکرم (ص) منصوب شد.
سرانجام پس از سال‌ها مجاهدت و تلاش در راه اعتلای اسلام ناب محمدی در ۱۵ بهمن ۱۳۶۳ در بوکان به شهادت رسید.
وصیت نامه
به همه اعضای خانواده سفارش می‌کنم که در مراسمات مذهبی شرکت فعال داشته باشید. مبادا بعد از شهادت من چیزی بگوئید که دشمنان اسلام شاد شوند، هیچوقت دنبال مادیات نروید، امانتداری را پیشه خود کنید. نماز را در اول وقت بخوانید. برای عمران و آبادانی ایران زمین و برای پیروزی ایران در جنگ بکوشید.
