دل نوشته هایی در وصف شهیده « طیبه صداقت »

مادرم ! فرشته خوی نیک سیرت من ! چگونه از تو بگویم که تو در کلام من نمی گنجی . هر چند که کلام را تو در زبانم گذاشتی و عشق را تو در وجودم نگاشتی . از تو آموختم که با مهربانی مهربان باشم . از تو آموختم که دامن عشق را هرگز رها نکنم . از تو آموختم که هرگز در سختی های روزگار دست زندگی را رها نکنم . از تو آموختم لبخند را برای هدیه دادن همیشه گوشه لبانم نگهداری کنم هر چند روزگار جفاپیشه هرلحظه به بهانه ای خنده ها ی از ته دل را از من بدزدد . تو هرشب از فراز قله انسانیت و رحمت بر قلب ناتوان ما می تابیدی . ماه سیمای مهربانم چهره ی نورانی و مهربانت تا همیشه دلم را گرم و نورانی می کند . هر چند که تاریکی نبودنت وسرمای سخت و جانسوز نداشتنت وجودم را تا هستم می لرزاند . جای نبودنت همیشه درد می کند ولی صدای مهربان و دلنشینت و واژه های کلام گرم و زندگی آفرینت طنین زندگی را در طاق کوچک و کوتاه بودنم تکرار می کند. دوست داشتم تا هستم تو را داشته باشم ولی شاید رفتن برای تو بهتر بود تا نباشی و نبینی جای خالی پدر مظلوممان را . شاید دیگر نمی توانستی تا وقتی که هستی مظلومیت چشمان پدر را به آتش بکشد .شاید دلت تحمل داغ پدرمان را نداشت . رفتی و ما را برای همیشه با سوختن و جدایی از بهترین ها یمان که شماوپدربودید تنها گذاشتی . این تو و این رنگ جادویی چشمان پدر خوش باشید .

روحت شاد . روانت آرام و جایگاهت درکنارپدرمهربان ودلسوزم در جهان باقی هر چه بالاتر و رفیع تر.

بادرود بر شهدای گرانقدر از صدر اسلام تاکنون قطعه ای شعرگونه تقدیم به روح بزرگ مادر شهیدم و پدرم که نامی گذرا از وی نیز آورده شده:

شهادت را به حق داری لیاقت
شهادت در ره دین و ولایت
تو زینب وآر در میدان ماندی
بوداجرت به دین سان بینهایت
وجودت وقف دین گردید آری
تو پاک و طیبی الحق صداقت
شهیده گشته ای مانند زهرا
ندارد دشمنت هرگز عدالت
حسینی مانده درمیدان شمایید
عوض داده خدا مزدت شهادت
همه مدیون خون پاکتانیم
بود راه شما ره در سعادت
شما ره یافته در باغ بهشتید
ز ما هم بنمایید، آنجا شفاعت
یا زهرا س

منبع : اداره هنری، اسناد و انتشارات

با همکاری (پروین شفاهی) فرزند شهیده