«غلامرضا احمدی» ما را به چه دعوت می کند؟

از آنجایی که نوازش های مادر و تربیت پدرش، خاک وجودش را خوشبو کرده بود در حقارت من با مصائب رفته بر اهل بیت پیامبر(ص)، بویژه آقا امام حسین (ع) آشنا شدند.

غلامرضا در سال 1346 به دبستان گام نهاد و در سال 1358 مصادف با پیروزی انقلاب اسلامی در رشته علوم تجربی با احراز معدل عالی به دیپلم ناسل شدند. پس از فراغت ، به عضویت بسیح و در امر نگهبانی و پاسداری از ارزشهای انقلاب اسلامی تلاشی فراوان داشتند. خصلت پسندیده ی مهربانی در ایشان مواج بود. به تبع همین اوصاف والدینش را در امور زندگانی یاری می جست.

خصوصاً به هنگام بیماری و نقاهت پدر محترمش، او آرام و قرار نداشت و به یاریش می شتافتند. ایشان اهل سواد و دانش و از محیط پیرامونش غافل نبود. کتابهای زیادی از ایشان به یادگار مانده که زینت و زیور مجموعه ی آثارش می باشد.

نوشته هایی به دست ایشان در موضوعات متنوع نوشته شد و نشانی از ذوق لطیفش می داد. در تشییع جنازه شهدا، بویژه سرباز شهید مهدی احمدی فعالیت زیادی از خود نشان می داد، آخر الامر دلش هرگز ناب ماندن در خانه را نداشت و در یک انتخاب سرنوشت ساز از جهان فانی دست شستند و عارفانه به جبهه شتافتند. روز قبل از اعزام با مباهات تنش را غسل داد تا میزبان شهادت در راه خدا گردند و همان طور که خودشخواسته بودند در مورخه هجدهم اردیبهشت 1361 در کربلای دار خوین روحش عاشقانه به بهشت گوچید و تنش در امامزاده حبیب اله نوکنده زیارتگاه عاشقان حسینی گردید.

یادداشت شهید غلامرضا احمدی

راهی که بسوی آن دعوت می کنیم تنها راهی است که ضامن زندگانی شریف تر و گرانبهاترین برای این امت است. تنها راهی است که به عالم اسلامی امکان میدهد در میان دو جبهه شرق و غرب ابراز وجود و شخصیت نماید و با چهره اجتماعی خاصی ظاهر گردد که نشانه های شرافت و عزت انسانی در آن بدرخشد و با شخصیت مستقل خود عرض اندام نماید.

کسی که صاحب سرمایه ریشه داریست ، در صورتیکه سرمایه اش فزونی میابد، که آن را به کار بیاندازد.ولی آن مقابلی بی اعتماد که چشم به جهان دیگران دوخته هرگز صاحب سرمایه نخواهند شد هر چندتا آخر عمرش گدائی را ادامه دهد.

اسلام بدون حکومت و ملت مسلمان بدون اسلام معنی ندارد، و حسن و فضیلت اسلام اینجاست که عدالت اجتماعی کامل را در کشورهای اسلامی نه تنها برای مسلمین تأمین می کند، بلکه برای تمام ساکنین سرزمین خود با وجود اختلاف دین و نژاد و زبان و رنگ فراهم می سازد و این یکی از مزایای بزرگ عالم انسانیت است که غیر از اسلام عقاید دیگر با آرمانهای آن تحقق نمی بخشد.

لکن سزاوار است ما به طور مسلم این مطلب را به خاطر داشته باشیم که تحقق این فکر اسلامی و حکومت اسلامی که ما از آن بحث می کنیم تنها با رفتن مردم به مساجد، و...

گرفتن جشنهای تولد و ایراد خطابه ها در مدح بزرگان دین درست نمی شود و با اینکه روی زمین از صوفیان مجذوب و درویشان پشمینه پوش پر شده، ورد بخوانید و ذکر بگویند، دور هم حلقه بزنند و دلولو کنند و هوهو راه بیاندازند، باز هم کارت درست نمی شود و یا اینکه هیأت علمای بزرگ داشته باشیم و این جریانات را به تماشا و سکوت برگزار کنند تا فرصت از دست برود، اخلاق و تقوی نهایت انحدتات را پیدا کند، بعد بنشینید و ناله سر دهید موعظه کنند و مرثیه بخوانند که ای وای دین رفت، عفت رفت، مملکت رفت و هیچ کدام از این کارها دردهای مردم را دوا نخواهند کرد.

تنها امریکا علاج دردها را می کند اینست که اسلام در زندگی حکومت کند و اداره امور زندگی بدست اسلام باشد خلاصه حکومت باید احکام اسلامی را اجرا کند.