شهادت را به این زندگی پوشالی و تجملی ترجیح می دهم «شهید عباسعلی داوری» +دستخط
فرازی از وصیت نامه شهید داوری
به نام خداوند بخشنده مهربان و به نام خدای شهیدان
وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِیعًا وَلاَ تَفَرَّقُواْ وَاذْكُرُواْ
نِعْمَةَ اللّهِ عَلَیْكُمْ إِذْ كُنتُمْ أَعْدَاء فَأَلَّفَ بَیْنَ
قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا..
سلام، سلام خالصانه من به امام امت این پیرجماران و این زنده کننده و بیدار کننده ما ملت که در خواب جاهلیت فرو رفته بودیم و سلام گرم، گرم به ملت شهید پرور و بی همتای ایران. ملتی که دنیا را در تعجب فرو برده و روزی خواهد آمد که شهامت دنیا را در تسخیر ایمان به خدایتان درآوردید.
و سلام گرم من به مادرم به یکایک اعضای خانواده ام و به یکایک فامیل و آشنایان و دوستانم. امیدوارم که حالتان همیشه خوب و در پناه خداوند یکتا موفق و پیروز و ایمانتان استوار باشید.
مادرم زندگی واقعی من هنگامی شروع شد که کشورمان انقلاب گشت و ما را از خواب خرگوش(جاهلیت) بیدار گشته و باعث شد تا حق را از باطل تشخیص دادیم.
مادرم اگر شما را اذیت کردم اگر از من اشتباهی سر زد من را ببخش حلالم کن، من را ببخش تا خدا از من بگذرد. حال که دارم وصیت میکنم به خاطر آن است که راهم را در یافته ام و شهادت را به این زندگی پوشالی و تجملی ترجیح می دهم.
انسان می تواند به گفته فرماندهان، به گفته سالار شهیدان امام حسین(ع) که در هر حملات با کفار داشت بیان می نمود که انسان می تواند به عمر طبیعی و یا با بیماری در رختخواب زندگی را سر کند و انسان میتواند با شهادت زندگی را بدرود بگوید و آینده خود را در آن دنیا تضمین کند و من راه خودم را در شهادت میبینم.
مادرم اگر قسمت شد که تو وصیت نامه ام را خواندی. بدان که با شوقی این نوشته ها بروی کاغذ می آورم، اری مدت زیادی است که آرزوی شهادت و دعا در نماز میکنم، که خدا شهادت را نصیب من بنده حقیر نماید.
آری شهادت نقطه تکامل یک انسان است و شهادت شناخت واقعی مسلمان است، نسبت به مکتب خود. مادرم مرا ببخش که از پیشت می روم، آری احساس میکنم که زندگی در این دنیا نمی تواند برای من جاودانه باشد.
ما زنده از آنیم که آسوده نگیریم / موجیم که آسودگی ما عدم ماست
آری ما برای بها آن آفریده نشده ایم که آسوده بگیریمو بی تفاوت باشیم، بلکه زنده ایم تا مبارزه کنیم و حقیقت را از باطل جدا سازیم و پا بر جایش سازیم و برای این کار از جان خود مایه می گذاریم
آری مادرم یکایک خانواده ام و شما مت دلیر ایران امامتان را یاری کنید و خدا را خشنود سازید وگرنه به عذاب الهی گرفتار گردید. «يا ايها الذين آمنوا اطيعواالله و اطيعوا الرسول و اولي الامر منكم»
و زندگی در این دنیا جاودانه نیست و نخواهد بود و شما بندگان خدا از تجملات و مادی گری در زندگی تان پرهیز کنید که زندگی در این دنیا زودگذر است. زیاد عرضی ندارم و شما را به خدای باری تعالی می سپارم و آرزوی موفقیت برای یکایک شما ملت شهید پرور ایران را دارم. تا بتوانید به یاری خدا اسلام را در تمام دنیا تحقق بخشید.
دیگرعرضی ندارم، سلام گرم من را بپذیرید، همین طور سلام گرم برای مادر عزیزم می فرستم و از شما خواهش میکنم برای من قطره اشکی نریزید، بلکه خوشحال و شادی کنید و تشکر فراوان از شما دارم که این همه محبت نسبت به من نمودید و از شما برادرها و خواهرانم یکایک می خواهم که از مادرم مواظبت نمائید و نگذارید که غمی به دل راه دهد.
و در دینشان استوارتر باشند، و بیشتر به خدا و عبادت در راه خدا بپردازند و همانطور سلام گرم خودم را برای مادر عزیزمان برسانید.
مادر عزیزم من را ببخشید که شما را ترک کردم/ دوستدار شما/فرزند شما/خداحافظ شما/عباس
با درود فراوان به شما ملت عزیز ایران و امام بزرگوارمان ابراهیم و آن خمینی بت شکن و شما مادر گرامیم/خداحافظ
ما زنده از آنیم که آسوده نگیریم / موجیم که آسودگی ما عدم ماست
اصل وصیت نامه شهید عباسعلی داوری
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره هنری، اسناد و انتشارات
