«شهید حسینعلی کاویانی نوکنده»؛با شهادتم به کام خود رسیده ام

فرازهایی از وصیت نامه شهید حسینعلی کاویانی نوکنده؛

انا لله و انا الیه راجعون/ ما از خدائیم و بازگشتمان به سوی اوست

قرآن میفرمایید؛ آنها که در راه خدا میجنگند و شهید میشوند مرده مپندارید، بلکه آنها زنده اند و در نزد خدا روزی میخورند.

پدر و مادر مهربان و زحمتکش اسلام و امام من برای اینکه در این انقلاب سهم داشته باشم و برای اینکه مسئولیت من در برابر خونهای کربلای و کربلای دوم از سر برداشته شود و برای پیروزی اسلام و نابودی کشورهای ظالم و نابودی منافقین به اینجا پیوستم.

پدر و مادر مهربان بدانید وقتیکه خبر شهادتم به گوش شما رسیده است از خود افتخار کنید که چنین فرزندی را که از خدای بزرگ گرفتم و با دو دست به آن امانت به درگاه خدای پس داده ام و افتخار کنید که من چنین فرزندی را فدای اسلام و امام و این انقلاب کرده ام.

درود بر شما والدین و بعد از شهادتم شما برادران و خواهران و پدر و مادر دلسوز شهیدان و شهید پرروان و آوارگان برای امام و اسلام وفادار بمانید و همچنین برادرزاده ها و خواهر زاده ها را برای فعالیت از حزب الله یا انجمن اسلامی و بطور حقیقت فعالیت از خود امام (اسلام) که همان خطی است که به الله یعنی به درجه شهادتم میرسیم و به ایشان بگوئید راه را بپیمایند.

که عمو و دائیش پیموده اند، اصولاً در شهادتم دشمنان اسلام و امام بدانند. خلقم با فریادش و رهبرم با قاطعیتش همه شما را نابود خواهد کرد. ولی شهادت مرگ دلخواهی است که شهید با همه افکار و عقیده و هستی اش در برابر خدا از خود بیخود شده و فقط خدا را می بیبند.

انتخاب می کند مادر و پدر ارجمندم بدانید خونم حلال این انقلاب باد ولی بدانید شهادت را در کام شیر که حیوان بسیار درنده ای است که هم باشد بدست خواهم آورد.

پدر و مادر و خواهران و برادران صبرکنید. از ناله ها گریه ها، چون دشمنان در انتظارند که شما اینچنین کنید ولی به کوری چشم آنها هیچ گریه و ناله نکنید.

پبام من درود بر شما والدین وقتیکه شهید شدم یا بکام خود رسیدم یا به دنیای اخروی رفته ام یا به نزد گلگون کفنان امت حسینی(محمد(ص)) رفته ام. در داخل تابوتم یک قطعه یخ بگذارید که به جای مادرم بگرید، چون اگر مادر بگرید دشمنان ما انتظار دارند اینچنین بشود.

در شهادتم؛ پدر و مادر و خواهران و برادران مهربان اینچنین بگوئید ما افتخار میکنیم که فرزند عزیز خود را در آغوش گرممان پرورش دادیم و او را بسوی خدا روانه کردیم، ما افتخار میکنیم فرزند ما در راه اسلام و برای این انقلاب و این روحانیت بویژه ابراهیم زمان (خمینی کبیر) شهید شده است.

گزیده ای از وصیت نامه؛

1- حتی به اندازه یک سر سوزن از روحانیت جدا نشوید.

2- از سپاه و بسیج سرپیچی نکنید.

3- دشمنان اسلام و امام بدانید که خلق با فریادش و رهبر با قاطعیتش همه شما را نابود خواهند کرد.

4- شهادت مرگ دلخواهی است که شهید با همه افکار و عقیده و هستی اش و در برابر خدا از خود بیخود شده و فقط خدا را می بیند.

5- به امید روزی که اسلام بر سراسر جهانیان پیروز شود./والسلام