شهیدی که نذر بهبودیش شهادت بود

نوید شاهد گلستان : علیرضا کردافشاری فرزند ابولقاسم و سکینه پورحسن در تاریخ 1339/1/14در یک خانواده ای مذهبی و وضع مالی نه چندان خوب در شهر بندرگز دیده به جهان گشود .

علیرضا فرزند هشتم خانواده بود و شغل پدرش کارمند راه آهن بود و مادر به خانه داری مشغول بود. علیرضا در دوران کودکی پسری بازی گوش و دوست داشتنی بود و به کسی آزار نمی رساند، تا این که در سن هفت سالگی قدم در راه علم و دانش نهاد دوران تحصیل را در همان روستای زادگاهش ادامه داد و در رشته ی علوم تجربی دیپلم گرفت.

علیرضا اوقات فراقت خود را صرف رسیدگی به حیوانات می کرد و چون این کار را بسیار دوست داشت. تا این که در سن نوزده سالگی به طور داوطلب به خدمت مقدس سربازی رفت، محل خدمتش کردستان بود.

بعد از اتمام سربازی به طور داوطلب چند باری به سوی جبهه روانه شد و بر اثر مجروحیت شدید و دو سه روز بیهوشی و بستری شدن در بیمارستان خانواده از رفتن او جلوگیری می کردند ولی علیرضا بعد از کمی بهبودی مشغول به کار در مخابرات شهرش شد تا اینکه بعد از یک ماه کار در مخابرات دوباره به طور پنهانی تصمیم رفتن به جبهه را گرفت و در نامه ای از خانواده اش برای بی خبر رفتن او به جبهه عذر خواهی کرد و دلیل رفتنش را نذر بهبودی خود کرده بود.

خصوصیات اخلاقی شهید بسیار خاص بود و اهل رعایت بهداشت بود و اگر کوچکترین زخمی در بدن ایشان پیدا می شد به دکتر مراجعه می کرد.

عاشق خدا بود و همیشه هنگام نماز خواندن لباس های خود را عوض می کرد و عطر ملایمی هم به خود می زد و معتقد بود برای صحبت کردن با خدای خویش باید ارزش و وقت کافی قائل بود و پیرو راه امام و بسیار ولایت مدار بود و مسائل دینی و شرعی را خیلی خوب رعایت می کرد و بسیار مهربان بود و به دوستان و آشنایان احترام می گذاشت.

بالاخره علیرضا کرد افشاری در تاریخ 1366/2/1 در منطقه ی جنوب در عملیات نصر یک در محل بانه بر اثر ترکش به سینه و پای چپ در سن 27 سالگی به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

منبع : معاونت فرهنگی و آموزشی بنیاد شهید و امور ایثارگان استان گلستان/ پرونده شهدا