فرازی از وصیت نامه شهید یوسف شموشکی/آرزو دارم مانند علی اکبر و قاسم شهید شوم

نوید شاهد گلستان:یوسف شموشکی در تاریخ 42/1/3 در خانواده ای مذهبی در یکی از روستاهای گرگان به نام شموشک چشم به جهان گشود.دوران ابتدایی را در همان روستا و با وجود شرایط سخت مالی خانواده به اتمام رساند و مقطع راهنمایی را نیز با موفقیت پشت سر نهاد.با پیروزی انقلاب اسلامی و بنا به پیام حضرت امام به عضویت بسیج مستضعفین در آمد و با بازگشایی مدارس راهی گرگان شد و در دبیرستان شهید باهنر مشغول تحصیل گشت.

با شروع جنگ تحمیلی و فرمان حضرت امام در تاریخ 60/9/15 به صورت داوطلبانه به جبهه حق علیه باطل عازم گشت و به عنوان آرپی جی زن مشغول جهاد در منطقه کردستان گشت. وی مجددا در تاریخ 61/4/27 عازم جبهه جنوب گردید و سرانجام در تاریخ 61/6/5 بر اثر ترکش خمپاره به آرزوی دیرینه خود رسید و به دیار باقی شتافت. در ادامه فرازی از وصیت نامه شهید را می خوانیم

وصیت نامه شهید یوسف شموشکی

به نام خداوند قادر عادل ، بخشنده و مهربان و بنام حضرت محمد (ص) آورنده دين اسلام و به نام حضرت مهدى موعود امام زمان (عج ) و به نام امام عزيز و ابراهيم زمان چون خمينى بت شكن كه ما را از گمراهى نجات بخشيد و بار ديگر اسلام توسط او زنده شد و امامى كه چشم و اميد ميلونها مستضعف جهان است و خداوندا تو را شكر مى كنم كه مرا از گمراهى نجات بخشيدى تا بتوانم در راه تو جهاد بنماييم و اميدوارم كه مورد لطف تو قرار گيرم و اينك وصيتنامه خود را اينگونه آغاز مى كنم

پدر و مادر عزيز من هميشه آرو داشتم كه به جبهه بروم تا اينكه ايندفعه سعادت نصيب من شده است و اين دومين بارى است كه به جبهه مى روم و يا شايد اين آخرين بارم باشد و من هميشه در خودم احساس مى كردم وجدانم در عذاب است و هر وقتى كه شهيد يا مجروح را مى ديدم با خودم مى گفتم مگر خون من از خون آنها رنگين تر است ؟خداوندا از تو مى خواهم كه توفيق شهادت را نصيبم كنى و مرگ پر افتخارى كه بارها به آن نزديك شدم ولى نصيبم نشده است نصیبم گردانی هر چند شايد لايق شهيد شدن نباشم زيرا كه شهيد مقامى والا دارد و من فردى گناهكار و خوار هستم . اينك به ياد تو به جبهه مى روم ، نه براى انتقام بلكه به منظور احياي دينم و تداوم انقلابم و من به جبهه مى روم كه جان خود را فدا كنم براى خدا ، اسلام و قرآن و خمينى و همچنين براى وطن كه وظيفه هر فرد مسلمان است كه از خاك وطنش دفاع كند

پدر و مادر عزيزم من در دوران زندگيم نتوانستم جبران زحمات شما را بنمايم و من مى دانم كه شما حق بزرگى بر گردن من داريد و اگر من شهيد بشوم و اين سعادت عظيم نصيب من شده است برايم گريه نكنيد كه دل كفار و منافقين را خوشحال گردانيد و طبق آیه شريفه قرآن مجيد كه فرمود : شهيد زنده است و نميميرد،پس بنابراين گريه كردن بر شهيد زنده صلاح نيست

پدر و مادر عزيزم نمى دانيد چقدر من به شهادت  علاقه مند هستم مانند آن بچه اى كه به شير مادر علاقمند است من به شهادت علاقمند هستم و هميشه آرزو دارم كه مانند قاسم و على اکبر به شهادت برسم

و بر برادر من است كه نگذارد اسلحه من بر زمين بيفتد و اسلحه مرا بردارد و راه من كه همان راه شهداى اسلام است ادامه دهد و مى دانم كه ادامه مى دهيد

از كليه اهالى روستايم و فاميلهايم توقع دارم كه مرا عفو و  كنند و خواستارم كه رهرو خمينى كبير باشند و هر وقت نماز مى خوانند دعا براى خمينى عزيز بكنند و از كليه برادران انجمن اسلامى و بسيج مستضعفين روستايم خواهشمندم كه همانطور به فعاليت خود ادامه دهند و در كارتان استوار باشيد و اگر خداى ناكرده سرپيچى ار اين امر را بكنيد خون شهداى اسلام را پايمال مى كنند همانطور كه مى دانم كه شهدا حق بزرگى به گردن تك تك ما دارد و خداوند انشالله همه شما را در پناه خود حفظ و نگهدارى كند و كليه كتابهايى كه در خانه دارم كه متعلق به خودم است به اسم من به كتابخانه روستايم تقديم كنيد